در باره بیتابى نكردن

283.وَ قَالَ (علیه السلام) :وَ قَدْ عَزَّى الْأَشْعَثَ بْنَ قَيْسٍ عَنِ ابْنٍ لَهُ يَا أَشْعَثُ إِنْ تَحْزَنْ عَلَى ابْنِكَ فَقَدِ اسْتَحَقَّتْ مِنْكَ ذَلِكَ الرَّحِمُ وَ إِنْ تَصْبِرْ فَفِی اللَّهِ مِنْ كُلِّ مُصِیبَةٍ خَلَفٌ يَا أَشْعَثُ إِنْ صَبَرْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْجُورٌ وَ إِنْ جَزِعْتَ جَرَى عَلَيْكَ الْقَدَرُ وَ أَنْتَ مَأْزُورٌ يَا أَشْعَثُ ابْنُكَ سَرَّكَ وَ هُوَ بَلَاءٌ وَ فِتْنَةٌ وَ حَزَنَكَ وَ هُوَ ثَوَابٌ وَ رَحْمَةٌ .

امام علیه السّلام هنگامیكه اشعث ابن قیس (یكى از منافقین اصحاب و یاران خود) را از مردن فرزندش تسلیت مى داد و بصبر و شكیبائى ترغیب مى نمود (در باره بیتابى نكردن) فرمود: 1-اى اشعث اگر بر (مرگ) پسرت اندوهناك باشى خویشى شایسته است كه افسرده شوى (اندوه تو در مرگ فرزندت بیجا نیست) و اگر شكیبا باشى پیش خدا هر مصیبت و اندوهى را جانشینى (پاداشى) است. 2-  اى اشعث، اگر صبر كنى قضاء و قدر بر تو جارى مى گردد و تو اجر و مزد مى یابى، و اگر بیتابى نمائى حكم الهىّ بر تو جارى

ص1228

می شود در حالی كه گناه كرده اى، 3-اى اشعث پسرت (هنگام بدنیا آمدن) ترا شاد نمود در حالی كه (براى تو) بلا و گرفتارى بود، و (با مردنش) ترا اندوهگین ساخت در حالیكه (براى تو) پاداش و رحمت بود (پس سزاوار است كه در اندوه او شكیبا باشى).